ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
18 Απριλίου 2008
ΘΕΜΑ : Παρέμβαση 5 Βουλευτών της Ν.Δ. (Βολουδάκη, Χαρακόπουλου, Σταϊκούρα, Κεφαλογιάννη, Κοσμίδη) προς τον Υπουργό Πολιτισμού για νομοθεσία περί Πνευματικών Δικαιωμάτων.
Οι Βουλευτές της Ν.Δ. Μανούσος Βολουδάκης (Χανίων), Μάξιμος Χαρακόπουλος (Λάρισσας), Χρήστος Σταϊκούρας (Φθιώτιδας), Όλγα Κεφαλογιάννη (Ρεθύμνου) και Γιάννης Κοσμίδης (Χίου) κατέθεσαν σήμερα στη Βουλή αναφορά προς τον Υπουργό Πολιτισμού κ.Μ.Λιάπη, σχετικά με τη διαχείριση των Πνευματικών Δικαιωμάτων. Με την παρέμβασή τους οι Βουλευτές ζητούν μια σειρά από ρυθμίσεις, προς την κατεύθυνση της δικαιότερης αντιμετώπισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τη νομοθεσία. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της αναφοράς.
Αναφορά
Αθήνα, 18 Απριλίου 2008
Προς : Υπουργό Πολιτισμού κύριο Μιχαήλ Λιάπη
Θέμα : Ζητήματα διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων
Τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα και η διαχείρισή τους ρυθμίζονται από τις διατάξεις ενός νόμου (2121/1993) ο οποίος δημιουργεί πολλά προβλήματα στους χρήστες των πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά συχνά και στους ίδιους τους πνευματικούς δημιουργούς.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης πνευματικών ή συγγενικών δικαιωμάτων έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις (καφενεία, εστιατόρια, καφετέριες, εμπορικά καταστήματα, κλπ) επαχθείς οικονομικούς όρους συνεργασίας. Ακόμα και καφενεία απομακρυσμένων χωριών αναγκάζονται να πληρώνουν σοβαρά ποσά στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης όταν παίζουν για τους πελάτες τους μουσική από το ραδιόφωνο !
Η νομοθεσία για τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης στη χώρα μας, όπως και γενικότερα στην Ευρώπη, ξεκίνησε από την πραγματική ανάγκη να προστατευθεί ο πνευματικός δημιουργός από την πειρατεία, ανάγκη που υφίσταται και σήμερα. Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν φθάσει στο άλλο άκρο, και χρειάζεται πλέον προστασία η μικρομεσαία επιχείρηση που αναπαράγει μουσικά ή άλλα πνευματικά έργα και έχει απέναντί της πανίσχυρους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης.
Τα ειδικότερα προβλήματα τα οποία έχουν δημιουργηθεί από τον ν.2121 / 1993, και τα οποία πρέπει κατά προτεραιότητα να αντιμετωπισθούν νομοθετικά είναι κυρίως τα εξής :
1.Οι Oργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης έχουν το δικαίωμα να ορίζουν μονομερώς τις αμοιβές που απαιτούν για τη χρήση των έργων που διαχειρίζονται. Πρέπει να ορισθεί μια διαδικασία διαπραγμάτευσης, με τρόπο που να διορθώνει την σημερινή προφανή δυσαναλογία ισχύος μεταξύ των συναλλασσομένων μερών, όπου από τη μια έχουμε μεμονωμένες μικρομεσαίες επιχειρήσεις – χρήστες των έργων των πνευματικών δημιουργών, κι από την άλλη Οργανισμούς Συλλογικής διαχείρισης που έχουν μονοπωλιακή ή δεσπόζουσα θέση. Στην διαπραγμάτευση αυτή θα πρέπει να συμμετέχουν και φορείς συλλογικής εκπροσώπησης των χρηστών, όπως κατ’εξοχήν τα Εμπορικά Επιμελητήρια.
2.Οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης αξιώνουν αμοιβές που δεν λαμβάνουν υπ’όψιν δεδομένα όπως η γεωγραφική θέση, το είδος και η κατηγορία της επιχείρησης του πελάτη τους, με αποτέλεσμα να χρεώνονται υπέρμετρα επιχειρήσεις που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές ή γενικότερα επιχειρήσεις με περιορισμένο κύκλο εργασιών. (άρθρο 56, παρ. 1 και άρθρο 32, παρ.2). Πρέπει να ορισθεί κατηγοριοποίηση των αμοιβών, ανάλογη με τη γεωγραφική θέση, και μάλιστα να εξαιρεθούν από την καταβολή δικαιωμάτων επιχειρήσεις που βρίσκονται σε δημοτικά διαμερίσματα με πληθυσμό μικρότερο των 1000 κατοίκων, στα πλαίσια της γενικότερης προσπάθειας ενίσχυσης της Περιφέρειας.
3.Οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης απαιτούν σήμερα αμοιβές ακόμα και για τις περιπτώσεις αναπαραγωγής σε δημόσιο χώρο μουσικών και άλλων έργων από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση. Θα πρέπει να τροποποιηθούν τα άρθρα 18, 19, και 27 του νόμου, ώστε ρητώς να προβλέπεται ότι τα δικαιώματα για τη χρήση αυτής της μορφής, οφείλουν να τα καταβάλλουν μόνο οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί.
4.Σε πολλές περιπτώσεις οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης, εκμεταλλευόμενοι τις πρόνοιες του άρθρου 63, συλλέγουν τις αμοιβές τους από τους χρήστες συνοδεία αστυνομίας ! Είναι αδιανότητο να δίνεται τέτοιο δικαίωμα σε Οργανισμό Διαχείρισης ιδιωτικών περιουσιακών δικαιωμάτων. Πρόκειται για διάταξη η οποία μπορεί να ερμηνευθεί με τρόπο που παραβιάζει το Σύνταγμα και πρέπει άμεσα να τροποποιηθεί.
5.Οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης απαιτούν καταβολή δικαιωμάτων ακόμα και σε περιπτώσεις όπου η αναπαραγωγή των μουσικών έργων αποτελεί απλή μουσική υπόκρουση, και όχι ουσιώδες μέρος του πωλούμενου προϊόντος ή υπηρεσίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως συμβαίνει ιδίως στα εμπορικά καταστήματα, η δημόσια αναπαραγωγή μουσικών έργων ως μουσική υπόκρουση θα πρέπει να εξαιρείται από την καταβολή πνευματικών ή συγγενικών δικαιωμάτων.
Γνωρίζουμε ότι ο Υπουργός έχει αναθέσει σε νομοπαρασκευαστική επιτροπή την αναθεώρηση του νόμου 2121 / 1993. Ζητούμε από τον Υπουργό να δοθούν συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις για την επίλυση των προαναφερθέντων προβλημάτων.