ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η λαθρομετανάστευση και δη η θαλάσσια λαθρομετανάστευση, προφανώς έχει διογκούμενες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια και είναι σαφής η πρόοδος ως προς τη διαχείριση του προβλήματος, τόσο όσον αφορά στην ανθρωπιστική πλευρά, την υποδοχή, όσο και για τον έλεγχο και την προσπάθεια περιορισμού του φαινομένου. Ο Νομός μου, έχει έντονο πρόβλημα από το Λιβυκό Πέλαγος με τις συνεχείς αφίξεις μεταναστών.

Το πρώτο ερώτημα που αφορά στην πρόταση ίδρυσης σώματος ευρωπαϊκής ακτοφυλακής. Που βρίσκεται αυτή η υπόθεση; Ασφαλώς χρειάζεται πολύ δουλεία σε επίπεδο Ε.Ε.. Πιστεύω όμως, ότι η ιδέα αυτή μπορεί να έχει μια καινούργια δυναμική, όχι γιατί διογκώνεται το πρόβλημα, αλλά γιατί αρχίζει και αποκτά μια ιδιαίτερη υπόσταση η Νότια τα πλευρά της Ε.Ε.

Τα νότια θαλάσσια σύνορα της Ε.Ε. ταυτίζονται λίγο ως πολύ με αυτό το οποίο προδιαγράφεται ως Μεσογειακή Ένωση, για την οποία ακούσαμε και πρόσφατα πολλά. Υπάρχει κάποια νέα προοπτική για την ευρωπαϊκή ακτοφυλακή; Πού βρίσκεται το θέμα και τι θα γίνει στο εξής;

Το δεύτερο ερώτημα είναι πιο σύνθετο. Μιλώντας για τα θαλάσσια σύνορα τίθεται αναγκαστικά το ζήτημα του πού ακριβώς είναι τα θαλάσσια σύνορα. Δηλαδή το ζήτημα του εύρους των εγχωρίων υδάτων και συνακολούθως και του εναέριου χώρου. Είναι γνωστό ότι η χώρα μας εδώ και πολλές δεκαετίες απέκτησε το δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μέχρι τα 12 μίλια. Οι κυβερνήσεις διαχρονικά από τις αρχές του 1980 δεν άσκησαν το δικαίωμα για μια σειρά από λόγους που είναι κατανοητοί. Παρόλα αυτά επειδή το δικαίωμα υπάρχει, όταν αρχίζουν οι συζητήσεις για δημιουργία οργανισμού επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων της Ε.Ε., είναι σαφές ότι πρέπει και εμείς να ανοίξουμε ξανά τη συζήτηση γιατί τουλάχιστον πρέπει να εγγράψουμε την υποθήκη για το μέλλον ούτως ώστε να μην απεμπολήσουμε οριστικά ένα δικαίωμα. Γιατί αν αυτή τη στιγμή παγιωθεί η κατάσταση για την οποία στην πράξη και εμείς έχουμε δεχτεί, εννοώ με τα χωρικά ύδατα στα 6 μίλια, αν αυτό ενσωματωθεί στη συνθήκη περί τον οργανισμό φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων, πιθανώς δημιουργεί ένα προηγούμενο το οποίο δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπεραστεί. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό είναι ένα ερώτημα, το οποίο δεν έχει άμεση απάντηση και ίσως είναι αρμοδιότητα και άλλου Υπουργείου, παρόλα αυτά πιστεύω ότι το ζήτημα πρέπει να τεθεί, τώρα είναι η ώρα και η συνεισφορά του Κοινοβουλίου μπορεί να είναι ακριβώς το να αναδείξουμε το ζήτημα αυτό και να θέσουμε τις βάσεις για μια αποτελεσματικότερη διεκδίκηση στο μέλλον.