ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΧΑΝΙΩΝ ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
«Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις»
31/3/09

Ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Μανούσος Βολουδάκης έχει το λόγο.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, στο κλείσιμο της διαδικασίας για το νομοσχέδιο, μας διανείματε νομοτεχνικές βελτιώσεις μέσα στις οποίες κάνετε δεκτή μία πολύ ουσιαστική βελτίωση. Την πρότειναν και άλλοι συνάδελφοι, την πρότειναν και φορείς, την πρότεινα και εγώ και σας ευχαριστώ για την αποδοχή της προσθήκης. Είναι μία τροποποίηση που λέει ουσιαστικά ότι αυτό που απαγορεύεται είναι η δραστηριότητα της εκχώρησης ή είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών, γιατί θεωρούμε ότι αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος το οποίο κληθήκαμε να επιλύσουμε. Και σ’ αυτό πιστεύω ότι συμφώνησαν όλοι, έστω και αν ο καθένας το βλέπει διαφορετικά.
Ξέρετε, είναι σημαντικό ότι εδώ δεν είχαμε πρόβλημα με τον κύριο άλφα ή τον κύριο βήτα που μπορεί να είναι κακός άνθρωπος. Μπορεί να είναι κακός άνθρωπος και θα ασκηθούν τα νόμιμα μέσα από όποιον θίγεται από τη δραστηριότητά του. Όμως, δουλειά μας νομοθετώντας είναι να απαγορεύσουμε τις δραστηριότητες αυτές οι οποίες δημιουργούσαν το πρόβλημα.
Και αυτό ακριβώς γίνεται και με το σχέδιο νόμου συνολικά και με τις τροποποιήσεις αυτές, γιατί εμείς –και μια που μόλις εισήλθε εκ νέου ο κ. Λαφαζάνης, δεν μπορώ να μην κάνω και μια αναφορά στην τοποθέτησή του- κύριε Λαφαζάνη και κύριοι συνάδελφοι, αυτό που πιστεύουμε είναι ότι η ελεύθερη επιχειρηματικότητα, η ελεύθερη αγορά χρειάζεται κανόνες και νόμους που την ελέγχουν και τη ρυθμίζουν, ώστε να αποβαίνει προς όφελος του συνόλου, προς όφελος της κοινωνίας. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει πραγματική ανάπτυξη που μετά θα οδηγεί με τα κατάλληλα μέτρα πολιτικής και σε μια διανομή της πίτας που παράγεται με δικαιότερο τρόπο. Αν πνίξουμε κάθε δύναμη της κοινωνίας, δεν θα παράγεται πίτα προς διανομή.
Είπατε πως περιμένατε ότι δεν θα ακούσετε ξανά την έκφραση «ελευθερία της επιχειρηματικότητας». Μ’ αυτήν την έννοια τη θέλουμε εμείς την ελευθερία της επιχειρηματικότητας. Βέβαια, δεν διευκρινίσατε ποια από τις δύο λέξεις σας πειράζει. Θέλω να πιστεύω ότι σας ενοχλεί η δεύτερη και όχι η πρώτη.
Όμως, κύριε συνάδελφε, ακόμα και μέσα στις συνθήκες της κρίσης από το να ακούσει κανείς αυτή τη φράση, αυτές τις δύο λέξεις -είτε μόνες τους είτε συνδυαζόμενες- απόλυτα ασφαλής μπορεί να είναι κανείς μόνο στη Βόρειο Κορέα.
Θα την ακούτε αυτή τη φράση, είτε τη μια λέξη μόνη της είτε και την άλλη είτε συνδυαζόμενες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Βόρειο Κορέα θα την κάνετε! Να στείλετε στρατεύματα στη Βόρειο Κορέα…
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Κλείνοντας, θα ήθελα να πω…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Λαφαζάνη, αφήστε το συνάδελφο να ολοκληρώσει.
Κύριε Βολουδάκη και εσείς, θα βρεθούμε τώρα με αφορμή το σχέδιο νόμου στη Βόρειο Κορέα;
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Έκανα μία πολύ σύντομη αναφορά, κύριε Πρόεδρε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν μπορεί να μιλάει έτσι, κύριε Πρόεδρε! Κοιτάξτε τα χάλια σας!
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Όσο δε για την αναφορά στην τροπολογία του Υπουργείου Πολιτισμού, θεωρώ και εγώ ότι λύνει –ευτυχώς- ένα πρόβλημα που ήταν πραγματικό. Και πράγματι, ήταν αδικημένοι αυτοί οι άνθρωποι.
Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα και εγώ να ενώσω τη φωνή μου με όσους από τους συναδέλφους είπαν -και πιστεύω ότι εκφράζουν την πλειοψηφία του Σώματος- ότι όταν υπάρχει μία διεκδίκηση όσο δίκαιη κι αν είναι αυτή, δεν μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο να αμαυρώνουμε ένα σύμβολο οικουμενικό. Εγώ δεν θα πω ένα σύμβολο του ελληνισμού, γιατί η Ακρόπολη…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Γιατί το αμαύρωσαν;
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Γιατί η Ακρόπολη, κύριε συνάδελφε, είναι ένα σύμβολο οικουμενικό. Δεν μπορούμε ούτε καν μόνο εμείς οι Έλληνες να το…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι του ελληνισμού.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Είναι του ελληνισμού, αλλά δεν είναι μόνο του ελληνισμού.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Πείτε μας, γιατί το αμαύρωσαν;
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Δεν μπορούμε, κύριε συνάδελφε, από εδώ και πέρα σε όποιον έχει μία δίκαιη διεκδίκηση, να του λέμε να πάει στην Ακρόπολη.
Εγώ σας λέω ότι ήταν απολύτως δίκαιη η διεκδίκηση και σας λέω κιόλας ότι εκτός κι αν βρεθούμε σε μία παραδείσια κατάσταση -που δεν το φαντάζομαι- είναι δεδομένο ότι η ελληνική πολιτεία, κάθε πολιτεία, κάθε κράτος θα αδικήσει ξανά ανθρώπους. Αυτό είναι δεδομένο. Δεν έχουμε βρει κανένα σύστημα παραδείσου μέχρι τώρα. Όταν, λοιπόν, θα υπάρχει ξανά μία οποιαδήποτε ομάδα πολιτών η οποία θα αδικείται, της λέμε να πάει πάλι στην Ακρόπολη;
Θέλουν προσοχή αυτά τα πράγματα. Πιστεύω ότι πρέπει να βλέπουμε το μέτρο των καταστάσεων, γιατί μόνο έτσι μπορεί να λειτουργεί η δημοκρατία.
Σας ευχαριστώ.