ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΧΑΝΙΩΝ ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ
6/4/09

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο κ. Μανούσος Βολουδάκης από τη Νέα Δημοκρατία, Βουλευτής Κρήτης, έχει το λόγο για πέντε λεπτά.

ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ζήτημα της διαφάνειας στην πολιτική ζωή, στη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων, έχει γίνει κεντρικό στις μέρες μας και κάνουν πολύ μεγάλο λάθος όσοι το θεωρούν σήμερα κεντρικό συνδέοντάς το είτε με πρόσωπα, είτε με συγκεκριμένες παρατάξεις, είτε με συγκεκριμένα περιστατικά.
Γίνεται κεντρικό και είναι ένα θέμα βαθύτερο της σύγχρονης πολιτικής ζωής, επειδή ακριβώς η διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων στο σημερινό κόσμο είναι πολύ σύνθετη, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο ο πολίτης να αντιληφθεί πώς ασκείται η εξουσία, πώς οι ασκούντες την εξουσία διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα. Και ο πολίτης λογικό και φυσικό είναι να δυσπιστεί. Και επειδή δυσπιστεί, η διαφάνεια γίνεται –λέω ξανά- κεντρικό ζήτημα. Μη σπεύδει κανείς να συνδέει το ζήτημα μόνο με πολύ συγκεκριμένα περιστατικά γιατί σ’ αυτήν την περίπτωση όποιος το κάνει, υποτιμά τον κίνδυνο που υπάρχει για τη δημοκρατία.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύουμε ότι χρειάζεται διαφάνεια παντού, εξαντλητική διερεύνηση της οποιασδήποτε περιπτώσεως μπορεί να ρίχνει σκιές στο δημόσιο βίο. Και γι’ αυτό το λόγο, πιστεύω ότι μία ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή –αυτή που εν πάση περιπτώσει αποκαλείται συνήθως προανακριτική- θα βοηθήσει σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Και θέλω να πιστεύω ότι και ο συνάδελφος κ. Παυλίδης, ο ίδιος θα το επιδιώκει και θα το επιζητεί, χωρίς να θέλω βεβαίως να προκαταλάβω την άποψή του, γιατί σε μία τέτοια περίπτωση θα μπορέσει να παρουσιάσει αναλυτικά το τι ακριβώς συνέβη, για να αποφανθεί στη συνέχεια η Βουλή, αλλά και ο ελληνικός λαός.
Οφείλω να σας πω ότι με κατάπληξη άκουσα συναδέλφους, κυρίως από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, να έχουν βγάλει ήδη απόφαση δίκην δικαστηρίου. Εδώ δεν είμαστε δικαστήριο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και το ξέρετε καλύτερα εμού, γιατί οι περισσότεροι που μιλήσατε είστε νομικοί, εγώ δεν είμαι νομικός. Αυτό το οποίο καλούμαστε να κάνουμε εδώ είναι να αποφασίσουμε αν θα συγκροτηθεί η ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για την οποία μίλησα νωρίτερα. Πώς αναλύετε τα δεδομένα και έχετε ήδη άποψη; Εγώ πραγματικά αυτό δεν το καταλαβαίνω. Για να έχουμε άποψη, θα πρέπει να περιμένουμε, αφού συγκροτηθεί τέτοια επιτροπή αν το ψηφίσει η Βουλή, να δούμε και την ανάλυση των δεδομένων που θα κάνει.
Ας μην πέσουμε ως Σώμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο λάθος το οποίο βλέπουμε να γίνεται καθημερινά και το οποίο κάνει χειρότερο το πρόβλημα που ανέφερα στην αρχή, δηλαδή της δυσκολίας της κοινής γνώμης να μπει στο βάθος των δημοσίων πραγμάτων.
Ας μην πέσουμε στο λάθος που βλέπουμε να γίνεται κάθε μέρα από Μέσα Ενημέρωσης και ιδίως τα ηλεκτρονικά, από τα «τηλεδικεία» τα οποία με περισσή, με θαυμαστή ευκολία αποφαίνονται σε χρόνους δευτερολέπτων για πολύ σύνθετες υποθέσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι ένα ακόμα ζήτημα που πρέπει να κάνουμε στην περίπτωση αυτή είναι το εξής: Με την ευκαιρία της αποψινής συζήτησης να βγάλουμε και μερικά γενικότερα συμπεράσματα.
Ακούσαμε και ακούμε κατά κόρον τον τελευταίο καιρό την Αξιωματική Αντιπολίτευση να μιλάει για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης. Και απορώ για το εξής: Εάν χειραγωγείται η Δικαιοσύνη, πώς εξηγείται το γεγονός ότι σήμερα σε μια δύσκολη, πολύ δύσκολη πολιτική συγκυρία εν μέσω οικονομικής κρίσης, λίγο καιρό πριν από τις ευρωοεκλογές, έρχεται στη Βουλή για διερεύνηση από τη δικαιοσύνη μία τέτοια υπόθεση; Αν ήταν χειραγωγούμενη η Δικαιοσύνη, θα γινόταν αυτό;
Και πώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχεστε εδώ και την ίδια στιγμή που συζητάτε αυτήν την τόσο σημαντικό υπόθεση που η Δικαιοσύνη μας στέλνει, εγκαλείτε τη Δικαιοσύνη και δικαστικούς λειτουργούς για το ότι δήθεν χειραγωγούνται; Αυτό πραγματικά με ξεπερνά. Δεν μπορώ να το καταλάβω και πιστεύω ότι θα πρέπει γι’ αυτό να βγάλουμε εδώ ένα συμπέρασμα και να δώσουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην κοινωνία.
Το άλλο ζήτημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που συνδέεται μ’ αυτό το θέμα και πιστεύω ότι μας αφορά όλους και αφορά την εμπιστοσύνη που η κοινωνία μπορεί να έχει στην πολιτεία με την ευρύτερή της έννοια, είναι ότι πρέπει να δούμε το ζήτημα του νόμου περί ευθύνης Υπουργών –έστω κι αν αυτή η Βουλή δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό- αλλά και του άρθρου του Συντάγματος πάνω στο οποίο εδράζεται αυτός ο νόμος.
Κατά την άποψή μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δυνατόν να έχουμε χρόνους παραγραφής για τους Υπουργούς μικρότερους από αυτούς που έχουμε για τον πολίτη. Πιστεύω ότι ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών χρειάζεται αναθεώρηση. Πιστεύω ότι σε μία επόμενη Βουλή -όταν το Σύνταγμα, όπως και οι σχετικές προθεσμίες θα το επιτρέπουν- θα πρέπει να αναθεωρήσουμε το ίδιο άρθρο 86 πρέπει να το αναθεωρήσουμε, γιατί αυτό θα είναι βασικό εργαλείο για να καταπολεμήσουμε το πρόβλημα της δυσπιστίας της κοινωνίας, που είναι σύμφυτη με το σύγχρονο κόσμο, τη σύγχρονη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων.
Το οφείλουμε αυτό, γιατί έτσι μόνο μπορούμε να υπερασπίσουμε την τιμή του πολιτικού κόσμου, αλλά και τον τρόπο της λειτουργίας της ίδιας της δημοκρατίας μας.
Μέχρι να γίνει αυτό, αυτό που χρειαζόμαστε είναι στην πρακτική να εφαρμόζουμε κατά το μέγιστο δυνατό τρόπο την αρχή της διαφάνειας και ένας από αυτούς τους τρόπους στη συγκεκριμένη περίπτωση για την οποία συζητούμε σήμερα είναι και η σύσταση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)