“Δυο παγίδες και μια ευκαιρία”.

Τί πρέπει να αποφύγουμε και τί να επιδιώξουμε ως την εκλογή νέου αρχηγού της ΝΔ.

Η Νέα Δημοκρατία, μετά την ήττα της 4ης Οκτωβρίου, προετοιμάζεται για έκτη φορά από την ίδρυσή της να εκλέξει αρχηγό. Κανένα άλλο κόμμα εξουσίας στην Ελλάδα δεν έχει περάσει τόσες φορές από αυτή τη διαδικασία. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποδεικνύει την εσωτερική δύναμη και σταθερότητα της κεντροδεξιάς παράταξης.
Σήμερα η Ν.Δ. βρίσκεται μπροστά σε δυο παγίδες που πρέπει με κάθε τρόπο να αποφύγει. Παράλληλα βρίσκεται μπροστά σε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ουσιαστική ανάκαμψη, την οποία πρέπει να αδράξει.
Πρώτη παγίδα: Η ανάλυση της ήττας και η συνακόλουθη κριτική, αν γίνεται χωρίς αίσθηση μέτρου, μπορεί να οδηγήσει σε απαξίωση της παράταξης και των ιδεών της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις εκλογές του 2009 δεν ηττήθηκαν οι ιδέες και το πρόγραμμα της Ν.Δ. Αυτό που ηττήθηκε ήταν ο τρόπος υλοποίησης των ιδεών και του προγράμματος. Για την ακρίβεια, την ήττα έφερε το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του προγράμματος δεν εφαρμόστηκε, κι ότι οι ιδέες δεν υλοποιήθηκαν με τον τρόπο και στο χρόνο που είχε εξαγγελθεί. Όσο κι αν είναι επώδυνη αυτή η διαπίστωση, είναι στη βάση της αισιόδοξη: τη δύναμη των ιδεών και των αρχών της Ν.Δ. δεν πρέπει να την αφήσουμε να επισκιασθεί από σημερινά φαινόμενα εσωστρέφειας, αλλά ούτε και από τις άστοχες ή ηθικά απαράδεκτες πράξεις οιουδήποτε μεμονωμένου στελέχους κατά το διάστημα που η Ν.Δ. ήταν στην εξουσία.
Δεύτερη παγίδα: Η προεκλογική διαδικασία, είναι ενδεχόμενο να θέσει σε κίνδυνο την ενότητα της παράταξης. Ήδη αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στα μέσα ενημέρωσης, στο διαδίκτυο, αλλά και στην κοινωνία διάφοροι «υποστηρικτές» των διεκδικητών της προεδρίας, αυτόκλητοι θέλω να πιστεύω, οι οποίοι επιχειρούν να προωθήσουν το «δικό» τους υποψήφιο απαξιώνοντας τους ανταγωνιστές. Ξεχνούν όμως ότι όταν τελειώσει η διαδικασία, οι τρεις από τους τέσσερις διεκδικητές της ηγεσίας θα έχουν μεν ηττηθεί, θα παραμένουν όμως πρώτης γραμμής στελέχη που θα πρέπει να συστρατευθούν στη νέα πορεία της παράταξης προς την κοινωνία. Η βάση της Ν.Δ. έχει επίγνωση της ανάγκης ενότητας, και πρέπει να την επιβάλλει και στους θερμοκέφαλους που θέτουν την ενότητα αυτή σε κίνδυνο.
Η διαδικασία της ανάδειξης αρχηγού προσφέρει και μια σημαντική ευκαιρία για την ανάκαμψη της παράταξης. Η ευκαιρία αυτή είναι το άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία. Η εκλογή από τη βάση, δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσει η Ν.Δ. πολλά νέα μέλη. Το μεγάλο στοίχημα για τη Ν.Δ. είναι οι πολίτες που θα γραφτούν στο κόμμα να γίνουν ενεργά μέλη, και να συμμετάσχουν αργότερα και στις διαδικασίες ανάδειξης νομαρχιακών και τοπικών επιτροπών. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει η Ν.Δ. να αποκτήσει σύγχρονη, δημοκρατικά εκλεγμένη και ανοιχτή στην κοινωνία κομματική οργάνωση, η οποία θα παράγει πολιτικό λόγο και θα μεταφέρει προς την ηγεσία τα μηνύματα της κοινωνίας. Αν υπήρχε στο διάστημα 2004-2009 τέτοιας ποιότητας κομματική οργάνωση, κανένας φορέας της εκτελεστικής εξουσίας δεν θα μπορούσε να κλειστεί σε «γυάλινο πύργο», όπως δυστυχώς συνέβη σε αρκετές περιπτώσεις.
Στην πορεία προς το συνέδριο και την εκλογή αρχηγού, οφείλουμε να αποφύγουμε τις παγίδες και να αδράξουμε την ευκαιρία. Να αντλήσουμε διδάγματα από τα λάθη του παρελθόντος, για να πορευθούμε με επιτυχία στο μέλλον. Κι έτσι να εφαρμόσουμε στην πράξη τη σοφία της παλιάς παροιμίας της Κρήτης που λέει «όπου αστοχήσεις γάυρε κι όπου πετύχεις φύγε» !