Ευχαριστώ για την κατανόηση των συναδέλφων και του Υπουργού. Μιλήσατε για την ανάγκη νέου ενεργειακού σχεδιασμού, και αυτό είναι πραγματικά το απολύτως απαραίτητο σήμερα, με μια σφαιρική προσέγγιση γιατί ερχόμαστε τώρα, να διαχειριστούμε στρεβλώσεις που έχουν δημιουργηθεί εδώ και πολλά χρόνια, πέραν της δεκαετίας για τις οποίες πρέπει να μιλήσουμε καθαρά. Γιατί, όποιος άκουσε και το πρωί τους φορείς, πρέπει να καταλάβει ότι αυτή τη στιγμή έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, που όλοι νοιώθουμε αδικημένοι.

Οι στρεβλώσεις έχουν προέλθει από το γεγονός ότι, το κράτος ανακατεύεται και σε ζητήματα που δεν είναι δικά του, και σήμερα έχουμε τους επενδυτές των φωτοβολταϊκών και των ΑΠΕ, οι οποίοι ευλόγως λένε ότι το κράτος μας εγγυήθηκε μια απόδοση, μας επιδότησε επενδύσεις, μας συμφώνησε σε συγκεκριμένες τιμές, και στη συνέχεια έρχεται και σταδιακά το αλλάζει αυτό. Και εμείς, δεν ξέρουμε που βρίσκεται η συμφωνία μας με το κράτος.

Από την άλλη, γιατί λέω είναι στρεβλώσεις που προκύπτουν όταν το κράτος, ανακατεύεται σε αυτά που δεν είναι δουλειά του. Δεν είναι δουλειά του κράτους να εγγυάται αποδόσεις επενδύσεων, ούτε και να ορίζει τιμές που καταλήξανε τώρα οι άνθρωποι αυτοί, να είναι αδικημένοι και να έχουμε συνολικά να δούμε το σύνολο, να έχουμε αύτη τη στιγμή πλεόνασμα δυναμικότητας παραγωγής ενέργειας. Και αύξηση ισχύς δραματικά τα τελευταία χρόνια, και τον ίδιο χρόνο που έχουμε το πλεόνασμα με τη ζήτηση της δυναμικότητας, έχουμε αύξηση των τιμών.

Αυτό είναι μια στρέβλωση η οποία, επιβαρύνει τους πάντες και πρέπει και θα απευθυνθώ προς την Αντιπολίτευση, γιατί πιστεύω ότι κινήστε στην σωστή κατεύθυνση με το νομοσχέδιο αυτό. Εκπλήσσομαι όταν ακούω τον κύριο Πετράκο και την κυρία Ξηροτύρη, να αντιδρούν ακόμα και στο περιορισμό της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, για τις τιμές της ενέργειας των ΑΠΕ. Και λέω δεν το καταλαβαίνουμε ότι, η όποια αύξηση τιμής στις ΑΠΕ ή η διατήρηση τεχνητά υψηλής τιμής, δεν είναι χρήματα που έρχονται από τον ουρανό αλλά από τον καταναλωτή έρχονται.

Αυτό πρέπει να είναι απολύτως σαφές, αν θέλετε το ευρύ κοινό, οι πολίτες θίγονται διπλά όχι μόνο γιατί πληρώνουν μέσω του λογαριασμού της κατανάλωσης του ρεύματος ο καθένας, αλλά και γιατί πληρώνει η χώρα συνολικά και για ένα άλλο λόγο, επειδή έχει υποστεί μια συνολική αύξηση του ενεργειακού κόστους. Αυτό κάνει την οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική, αυτό είναι πλέον το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας κατ’ εξοχή το ενεργειακό, το φορολογικό και η γραφειοκρατία.

Υφίστανται η χώρα μια μείωση ανταγωνιστικότητας, η οποία πάλι τον πολίτη βλάπτει γιατί μέσω της ενίσχυσης τέτοιων σχημάτων, τελικά επιβαρύνεται η δυνατότητα όλων των υπολοίπων κρατών της οικονομίας να παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες. Αυτά λοιπόν, στο καινούργιο σχεδιασμό πρέπει να μπουν στο τραπέζι, και πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι δεν πέφτουν χρήματα από τον ουρανό, ούτε το έχεις προσπέσει κάπου και το έχεις κόψει από κάπου αλλού.

Και για να δώσουμε και ένα στοιχείο από την ευρύτερη εικόνα, όλο αυτό είναι μια πολιτική που πρέπει να υποστηρίζεται στα πλαίσια της δημιουργίας, ενός μοντέλου βιώσιμης ανάπτυξης, με περιορισμό των αερίων ρύπων κλπ. Αλλά, ας δούμε και τη συνολική εικόνα είμαστε μια χώρα, της οποίας οι αέριοι ρύποι είναι το 3/1000 των αερίων ρύπων του πλανήτη και ξέρετε εδώ, δεν έχουν σύνορα οι ρύποι.

Ερχόμαστε λοιπόν, εμείς μια χώρα στη δεδομένη οικονομική κατάσταση με τα χρήματα του ελληνικού λαού, να προσπαθούμε να μειώσουμε το 3/1000 ενδεχομένως, να το κάνουμε 2/1000 στους αέριου ρύπους. Να δούμε αυτή την πολιτική, και να πούμε ποια είναι τα όρια της, γιατί τα πάντα έχουν ένα κόστος και αυτό πρέπει να το αναγνωρίζουμε και να βάλουμε τις ευθύνες μας, απέναντι σε αυτούς που πληρώνουν το κόστος. Ευχαριστώ πολύ.