Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Πριν μπω στο κύριο αντικείμενο, τα αγροτικά, θέλω να πω ότι έχει κατατεθεί μια τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας που αφορά ζητήματα που άπτονται και των δραστηριοτήτων της Εκκλησίας της Ελλάδος, μεταξύ των άλλων. Και είναι και πολύ σωστά αυτά τα οποία προβλέπονται -όσο μπορώ να κρίνω- για την Εκκλησία της Ελλάδος, που της δίνονται πρόσθετες δυνατότητες να ασκεί φιλανθρωπικό έργο μέσω ιδρυμάτων, δικών της νομικών προσώπων κ.λπ..

Δεν είναι, όμως, δυνατόν αυτό που προβλέπεται για την Εκκλησία της Ελλάδος να μην προβλέπεται και για την Εκκλησία της Κρήτης ή της Δωδεκανήσου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία στην πατρίδα μας έχει κι άλλα νομικά πρόσωπα, δεν έχει μόνο την Εκκλησία της Ελλάδος. Αυτό πρέπει να διορθωθεί άμεσα. Ώς την Πέμπτη, που έχουμε την ψήφιση του νομοσχεδίου, πιστεύω ότι μπορεί ο Υπουργός να προβεί στη σχετική διόρθωση.

Τώρα στο κύριο αντικείμενο της ημέρας -και πριν μπω στο ίδιο το κείμενο του νομοσχεδίου- επειδή έγινε αρκετός λόγος για το ζήτημα των συνεταιρισμών και των ενώσεων συνεταιρισμών, θα ήθελα να πω ότι δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, τα όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στον τομέα αυτό σε σχέση με τον συνεταιριστικό τομέα, τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις, τις ενώσεις συνεταιρισμών, όχι μόνο δεν έχουν λύσει τα προβλήματα των δεκαετιών, αλλά στην πραγματικότητα προκαλούν και το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Δόθηκε πρόσφατα -εισηγηθήκατε με τροπολογία σας και τη δέχτηκε η Βουλή- παράταση ως τον Απρίλιο για την εξυγίανση του όλου συστήματος με κλείσιμο των συνεταιρισμών «σφραγίδων», των συνεταιρισμών ή των ενώσεων συνεταιρισμών που δεν μπορούν και δεν πρέπει να λειτουργούν. Τελευταία παράταση, κύριε Υπουργέ. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη.

Θα σας πω, όμως και κάτι ακόμα. Ήδη, αυτοί οι οποίοι βούλιαξαν τους συνεταιρισμούς και τις ενώσεις, προσπαθούν να ελέγξουν και την επόμενη μέρα, προσπαθούν να μετασχηματίσουν τους δικούς τους μηχανισμούς σε νέες εταιρικές μορφές, συνεταιρισμούς κ.λπ.. Κανείς αγρότης δεν πρόκειται να τους ακολουθήσει και θα βρεθεί η πατρίδα μας χωρίς συνεταιριστικό τομέα. Ένας τρόπος υπάρχει να σταματήσει αυτή η κατάσταση: όχι άλλο κρατικό χρήμα σε αυτούς που διέλυσαν τους συνεταιρισμούς, όχι άλλο χρήμα των φορολογουμένων στους αγροτοπατέρες.

Με πρωτοβουλία του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Χαρακόπουλου, ξεκίνησε ο διαχειριστικός έλεγχος, για τον οποίο διαβάσαμε τα πορίσματα, τα οποία διέρρευσαν στην «REAL NEWS» την Κυριακή. Τι θα γίνει με αυτό; Θα συνεχίσετε να χρηματοδοτείτε τις αγροτοσυνδικαλιστικές ενώσεις με τον τρόπο που γίνεται έως σήμερα;

Είναι δέσμευση της Κυβέρνησης ότι αυτά τα χρήματα δεν θα πηγαίνουν πια στους αγροτοπατέρες, αλλά θα πηγαίνουν σε αυτούς που τα έχουν πραγματικά ανάγκη και που θα μπορούν να ενισχυθούν, ευπαθείς κοινωνικά ομάδες κ.λπ.. Πότε θα γίνει αυτό;

Θα σας πω και κάτι ακόμα. Όλο αυτό το σύστημα λειτουργεί στη βάση της χρηματοδότησης αυτών των φορέων μέσω της σύμβασης της απευθείας αναθέσεως του κράτους προς την ΠΑΣΕΓΕΣ για τη διαχείριση των επιδοτήσεων. Γιατί αυτό; Πρέπει να τελειώσει. Δεν έχει η ΠΑΣΕΓΕΣ κανένα δικαίωμα και κανένα λόγο μονοπωλιακά να χειρίζεται τις επιδοτήσεις. Αυτή η χρηματοδότηση είναι που επιτρέπει σε ό,τι νοσηρό υπήρξε στο συνεταιριστικό χώρο να λειτουργεί ακόμα.

Και μπαίνω στο ίδιο το νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο σε ένα πολύ μεγάλο του μέρος -όλο το πρώτο μέρος- μπαίνει σε καίρια ζητήματα του πρωτογενούς τομέα της αγροτικής παραγωγής και μπαίνει και στο χώρο του ελέγχου της αγοράς. Στο ζήτημα της αγοράς και δη των προϊόντων του πρωτογενούς τομέα στην πατρίδα μας υπάρχει πολύ μεγάλη σύγχυση αρμοδιοτήτων, υπάρχει μία πολυδαίδαλη νομοθεσία και έχουμε δει και ζούμε όλοι τις συνέπειες. Τι κάνετε με το νομοσχέδιο αυτό, κύριε Υπουργέ;

Η πρόθεση είναι καλή να ενοποιήσετε και διοικητικά κατά το δυνατόν τους ελέγχους, να ενοποιήσετε και τη νομοθεσία. Το επιτυγχάνετε; Φοβούμαι πως όχι. Υπάρχουν ορισμένες πολύ βασικές ελλείψεις στην προσπάθεια αυτή και κάποια κατά την άποψή μου λάθη. Καταργείτε μία σειρά από διατάξεις και πολύ καλά το κάνετε. Εάν τις είχαμε τυπωμένες θα ήταν κιβώτια χαρτί. Υπάρχουν, όμως και άλλες τόσες που δεν καταργείτε και το Σώμα δεν μπορεί να κρίνει ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα.

Μας λέτε: «παράβαση τάδε, πρόστιμο τόσο» και διερωτώμαι εγώ, αυτό είναι επιεικέστερο από ό,τι συμβαίνει έως σήμερα, είναι αυστηρότερο ή είναι το ίδιο; Και το διερωτώμαι για όλη τη σειρά των κυρώσεων και των παραβάσεων που καταγράφετε.

Έχετε ακόμα κάνει το λάθος να αναπαράγετε ορισμένα από τα προβλήματα που ήδη υπάρχουν στη νομοθεσία και σε μερικές περιπτώσεις γίνεται εδώ και χειρότερο. Επισημάνθηκε, ήδη, το εύρος των προστίμων. Δεν μπορεί για την παράβαση, επί παραδείγματι, επαφή ακατάλληλου υλικού με τρόφιμα, το πρόστιμο να είναι από 500 ευρώ ως 60.000 ευρώ. Ποιος θα το κρίνει; Ο θεός; Ένα τέτοιο πρόστιμο με ένα τέτοιο εύρος αποτελεί στην πραγματικότητα πρόκληση γιατί δημιουργεί την υπόνοια της διαφθοράς, γιατί κάποιον τον αναγάγει σε απόλυτο κριτή.

Ένα κρίσιμο σημείο είναι το εξής: Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι έτσι και αλλιώς δεν θα μπορούσατε να ενοποιήσετε όλη τη νομοθεσία τώρα. Θεωρώ ότι είναι μία δουλειά που χρειάζεται χρόνια για να γίνει. Υπάρχει, όμως, ένας τρόπος να λύσει κανείς αλλιώς το πρόβλημα της αλληλοεπικάλυψης και της σύγχυσης αρμοδιοτήτων με το να κάνει μία λειτουργική ενοποίηση του διοικητικού μηχανισμού και των αρμοδιοτήτων, η οποία υπάρχει σε ένα βαθμό και πρέπει να γίνει πιο ξεκάθαρη.

Εδώ στην πραγματικότητα κινείστε στην αντίθετη κατεύθυνση. Και αναφέρομαι βέβαια στο ζήτημα του ΕΦΕΤ. Λέτε ότι αρμόδια αρχή είναι το Υπουργείο με τις υπηρεσίες του και τον ΕΦΕΤ. Δεν λέτε όμως ποιος κάνει τι. Όταν θα έρθει το επόμενο χαρτί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το σύστημα της γνωστοποίησης των κινδύνων, το Rapid Alert System for Food and Feed (RASFF), ποιος θα το πάρει; Ποιος θα πει αν θα το χειριστεί η διεύθυνση ή ο ΕΦΕΤ; Ποιος θα το πει; Ο Υπουργός; Θα έρχονται όλοι στον Υπουργό για να κάνει τον διαιτητή; Όχι!

Σας έχω καταθέσει μία εναλλακτική πρόταση: Να έχει τη γενική εποπτεία και αρμοδιότητα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως την έχει και ειδικά για τα τρόφιμα η οργάνωση των επίσημων ελέγχων να γίνεται από τον ΕΦΕΤ. Έχω καταθέσει την πρόταση και θα περιμένω στη συζήτηση επί των άρθρων την απάντησή σας. Επιφυλάσσομαι ως τότε. Θεωρώ ότι το ζήτημα αυτό είναι πολύ κρίσιμο.

Θα κλείσω με μία σύντομη αναφορά σε ένα άρθρο που ενδεχομένως είναι δευτερεύον μέσα στο νομοσχέδιο, δείχνει όμως ένα πνεύμα που κατά τη γνώμη μου είναι λάθος. Διαβάζω από την εισηγητική έκθεση το άρθρο 57 για τα Θεσμοφόρια: «Με την προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 57 θεσμοθετούνται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εκδηλώσεις αποκαλούμενες Θεσμοφόρια. Σκοπός του θεσμού των Θεσμοφορίων, η διεξαγωγή των οποίων ανάγεται στην αρχαιότητα ως γιορτές αφιερωμένες στη θεά Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, είναι η σύνδεση του πρωτογενή τομέα με τον δευτερογενή και τριτογενή τομέα παραγωγής και η ανάδειξη των τοπικών ποιοτικών αγροτικών προϊόντων».

Ομολογώ ότι δεν ξέρω τι ακριβώς γινόταν στην αρχαιότητα στις γιορτές της Περσεφόνης και της Δήμητρας. Ξέρω όμως ότι ένα σύγχρονο κράτος δεν έχει καμμία δουλειά να οργανώνει εορτές και πανηγύρεις.

Ο πρωτογενής, ο δευτερογενής και ο τριτογενής τομέας της πατρίδας μας, δηλαδή οι παραγωγικές δυνάμεις της πατρίδας μας, γνωρίζονται πολύ καλά και ξέρουν ο ένας τον άλλον και δεν χρειάζονται το κράτος να τους φέρει σε επαφή. Αυτό που χρειάζονται είναι το κράτος διά των μηχανισμών του, της διοίκησης και της νομοθεσίας, να σταματήσει πρώτα απ’ όλα να τους βάζει εμπόδια στην παραγωγική τους δραστηριότητα.

Αυτό είναι το ζητούμενο, κύριε Υπουργέ. Περιμένω ότι και αυτή η διάταξη, η οποία είναι παρωχημένου πνεύματος και η οποία παραπέμπει σε ένα πνεύμα Σοβιετικής Ένωσης, θα αποσυρθεί. Κατά τα λοιπά, θα πούμε περισσότερα και επί των άρθρων.

Ευχαριστώ.