Παρέμβαση στην κοινή συνεδρίαση Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου για το πολυνομοσχέδιο

Είναι η πρώτη φορά εδώ και τέσσερα χρόνια τουλάχιστον που έρχεται στην Αίθουσα αυτή ένα νομοσχέδιο, το οποίο έχει μια σειρά από θετικές, εισοδηματικές και άλλες ρυθμίσεις για τους πολλούς και βρίσκει αντίδραση στο όνομα ποιων; Είναι η πρώτη φορά, γιατί εδώ υπάρχει η διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος, το μέρισμα, για το οποίο έχει γίνει πολύ μεγάλος λόγος, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και πολλές άλλες ρυθμίσεις από τις διαρθρωτικές, γιατί έγινε το δημοσιονομικό νοικοκύρεμα και οφείλω να απονείμω εδώ τα εύσημα και στον παριστάμενο Υπουργό Οικονομικών, στον οποίο δημόσια άσκησα κριτική, αλλά δημόσια οφείλω και να πω ότι πέτυχε το μεγάλο στόχο και τώρα έρχεται η δεύτερη φάση, αυτή, δηλαδή, της διανομής, αφενός και αφετέρου των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αυτά που πρέπει να γίνουν μετά το νοικοκύρεμα για να πάρει μπροστά η οικονομία.

Χάσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον εχθρό σας, είχατε κάνει το μνημόνιο και ότι αυτό έφερνε στο μυαλό των ανθρώπων, τον κεντρικό σας στόχο και τώρα τον χάνετε. Μέσα στην απόγνωση που σας δημιουργεί η απώλεια του εχθρού, μέσα στο συναίσθημα ότι πλέον πολεμάτε για ένα αδειανό πουκάμισο, βαφτίσατε νέο μνημόνιο αυτόν τον νόμο. Το νέο μνημόνιο είναι στους πόσους βαθμούς θα παστεριώνετε το γάλα, για πόση ώρα και εάν το ψωμί θα πωλείται με το ζύγι ή με το καρβέλι. Πολύ ωραία, καλή επιτυχία στον καινούργιο αντιμνημονιακό αγώνα.

Πράγματι, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για ορισμένους έχουν κόστος και ορισμένοι αδικούνται με την έννοια ότι είχαν μια σύμβαση με το κράτος -θα αναφέρω λίγα περισσότερα γι’ αυτό στη συνέχεια- η οποία ακυρώνεται. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει σήμερα άλλος δρόμος από αυτόν του περιορισμού, στο μέγιστο δυνατό βαθμό, της κατάργησης του κράτους χωροφύλακα. Δεν μπορεί να υπάρχει κράτος χωροφύλακας που θα μετράει και θα ρυθμίζει τα πάντα. Εσείς, μπορεί να νοσταλγείτε μια χρυσή εποχή των διατιμήσεων, μια χρυσή εποχή των κλειστών επαγγελμάτων, μιας κλειστής οικονομίας, μπορεί να νοσταλγείτε τον μπάρμπα-Γιάννη τον γαλατά, αλλά αυτό είναι μια μάχη οπισθοφυλακών, μια μάχη απέναντι στην φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.

Αυτό που θεσμοθετείται είναι στη βάση των διεθνών πρακτικών, στην βάση αυτών που κάνουν οι περισσότερες χώρες και όταν έχουμε στην Ελλάδα γάλα ακριβότερο κατά 34% από το μέσο όρο της Ευρώπης δεν έχουμε την πολυτέλεια να συζητάμε για το εάν θα προσπαθήσουμε να το μειώσουμε με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο, θα πιάσουμε όλες τις στρεβλώσεις που μπορεί να δούμε, θα διευκολύνουμε τον ανταγωνισμό με κάθε τρόπο. Ορθώς λέτε ότι η ιστορία δεν τελειώνει εδώ, πρέπει να δούμε τι γίνεται με τα καρτέλ, πρέπει να δούμε τι γίνεσαι στα super market, αλλά αυτή η ρύθμιση διευκολύνει γιατί δεν πολεμάς τα καρτέλ πρώτα με τους χωροφύλακες της αγοράς, γιατί δεν έχεις άλλωστε και γιατί δεν υπάρχουν, τα πολεμάς δημιουργώντας συνθήκες ανταγωνισμού και αυτό το δημιουργεί αυτό το νομοσχέδιο.

Στα φωτοβολταϊκά υπάρχει μια στρέβλωση, μια στρέβλωση που επιβαρύνει ολόκληρη την ελληνική οικονομία εδώ και αρκετά χρόνια, η στρέβλωση δεν είναι μόνο το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ όπως αποτυπώνεται σήμερα, τα 620 €, η στρέβλωση είναι και το κόστος της ενέργειας που πληρώνει ο κάθε καταναλωτής από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο. Πολύ μεγάλο μέρος της στρέβλωσης αυτής έχει η πολιτική της άκριτης ενίσχυσης των ΑΠΕ. Αυτή τη στιγμή αυτό μας φέρνει στην εξής δύσκολη θέση, η διόρθωση φέρνει το κράτος να είναι αναξιόπιστο απέναντι σε πολίτες και επιχειρηματίες. Αυτοί που την πληρώνουν κατεξοχήν είναι οι μικροί και αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να διορθωθεί, την πληρώνουν επίσης κατεξοχήν αυτοί που είναι στον μη διασυνδεδεμένο δίκτυο, οι οποίοι δεν συνεισέφεραν στο έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ, αυτούς πρέπει να τους βοηθήσει η πολιτεία όσο είναι δυνατόν. Έγιναν βελτιώσεις σε σχέση με το κείμενο που θα μπει στη διαβούλευση, έγιναν βελτιώσεις και σήμερα ακόμα έξω από την αίθουσα αυτή, με την δέσμευση του αρμόδιου Υφυπουργού που δεν είναι παρών τώρα, ότι θα βελτιώσει τις τιμές του μη διασυνδεδεμένου δικτύου κατά 5 ευρώ, αλλά δεν φθάνει. Δέχομαι ότι πρέπει να καλυφθεί το έλλειμμα. Αυτή τη στιγμή έχουμε την μείζον ανάγκη να νομοθετήσουμε ότι πρέπει για να πάρουμε αυτή την τελευταία δόση, ουσιαστικά για την έξοδο από τις συνθήκες που γνωρίζαμε ως τώρα, αλλά θα πρέπει να δεσμευτεί η κυβέρνηση ότι η αδικία που γίνεται σήμερα εις βάρος αφενός των μικρών επενδυτών γενικότερα στα φωτοβολταϊκά, αφετέρου ειδικότερα σε βάρος όσων είναι στο μη διασυνδεδεμένο δίκτυο, ότι αυτή η αδικία θα διορθωθεί χωρίς να επιβαρυνθεί το σύνολο. Πρώτο και απλούστερο και πολύ εύκολο και άσχετο με το έλλειμμα, να μπει φρένο στην περαιτέρω αδειοδότηση μονάδων ΑΠΕ που ενισχύονται με τους τρόπους που ενισχύονται. Δεν είναι δυνατόν όταν η οικονομία ψάχνει τους τρόπους που θα γίνει πραγματικά ανταγωνιστική, δεν είναι δυνατόν την ώρα που προσπαθούμε να απελευθερώσουν τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να τις επιβαρύνουμε με στόχους που είναι άλλων εποχών και δεν έχουν στην πραγματικότητα καμία αξιοπιστία, ούτε στην Ευρώπη, ούτε στον κόσμο ολόκληρο.

Ευχαριστώ.