Ο Μ. Βολουδάκης στην Ολομέλεια της Βουλής για το μεταναστευτικό επί του νομοσχεδίου για την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες

Ο βουλευτής Χανίων της ΝΔ Μανούσος Βολουδάκης, τοποθετήθηκε χθες 31/10/19 στην Ολομέλεια της Βουλής επί του ν/σ για την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες.

Πριν ξεκινήσει την ομιλία του, αναφέρθηκε στο θέμα της παρέλασης στη Ν. Χαλκηδόνα τονίζοντας ότι το “δρώμενο” ήταν προσβολή εθνικού συμβόλου, πράξη που συνιστά ποινικό αδίκημα και ως τέτοιο θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί.

Στην κύρια τοποθέτησή του ο Μ. Βολουδάκης τόνισε ότι η σημερινή κατάσταση έχει τις ρίζες της στο συνδυασμό των διεθνών εξελίξεων με την καταστροφική πολιτική ανοιχτών συνόρων της προηγούμενης κυβέρνησης.

Σημείωσε ότι η προστασία των προσφύγων είναι, όχι μόνο διεθνής υποχρέωση της χώρας αλλά, βασικό θέμα ανθρωπιάς και σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή. Συμπλήρωσε όμως ότι η χώρα δεν μπορεί να δεχθεί περισσότερους οικονομικούς μετανάστες.

Εκτός από τους προφανείς οικονομικούς λόγους, αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να ενσωματωθούν σε τόσο σύντομο χρόνο στην κοινωνία μας. Αναφέρθηκε ακόμη στις ειδικές δυσκολίες που προκύπτουν καθώς μεγάλο ποσοστό των μεταναστών προέρχεται από περιοχές η κουλτούρα των οποίων τους δημιουργεί δυσκολία να ενσωματωθούν στην ανοιχτή μας κοινωνία με το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Αναφερόμενος στο υπό συζήτηση ν/σ σημείωσε ως ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι επιταχύνεται η διαδικασία διαχωρισμού μεταναστών – προσφύγων, αλλά και ότι γίνονται αυστηρότερες οι προϋποθέσεις παροχής ασύλου

Επισήμανε όμως και την ανάγκη για μία ξεκάθαρη αυστηρή πολιτική πάνω στο πλαίσιο που το ν/σ διαμορφώνει, με άμεση ανάπτυξη νέων κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων και την υποχρέωση της κυβέρνησης να ελέγξει τις ΜΚΟ που δρουν στη χώρα και τις πηγές της χρηματοδότησής τους.

Το βίντεο της ομιλίας: 

Μπορείτε να διαβάσε ολόκληρη την ομιλία παρακάτω:

“Η πατρίδα μας βρέθηκε αρκετό καιρό παγιδευμένη σε ένα φαύλο κύκλο:

Η πλημμυρίδα των μεταναστών και προσφύγων γεμίζει ασφυκτικά τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στα  νησιά. Για να αποσυμφορηθούν τα νησιά, κάποια στιγμή οι μετανάστες μεταφέρονται στην ενδοχώρα. Το μήνυμα ότι δημιουργήθηκε χώρος στα ΚΥΤ, περνά την ίδια στιγμή στις απέναντι ακτές της Μικράς Ασίας , με αποτέλεσμα νέες ροές που ξαναγεμίζουν τα ΚΥΤ. Και ξαναρχίζει ο κύκλος

Εν τω μεταξύ, με τη μεταφορά των αλλοδαπών στην ενδοχώρα, συνήθως σε ανοιχτές δομές, σε πολλές περιπτώσεις χάνονται τα ίχνη τους. Αν η αίτησή τους για παροχή ασύλου απορριφθεί, δεν μπορούν να εντοπισθούν για να επιστραφούν στη χώρα καταγωγής τους ή σε ασφαλή τρίτη χώρα.  Ακόμη κι αν εντοπισθούν, και αν επιχειρήσουμε να τους επιστρέψουμε στην Τουρκία, η Τουρκία ερμηνεύοντας αυθαίρετα την κοινή της δήλωση με την Ε.Ε. δεν τους δέχεται, ισχυριζόμενη ότι οφείλει να δέχεται μόνο όσους επιστρέφονται απευθείας από τα νησιά.

Η αλληλουχία των γεγονότων που περιέγραψα και η οποία επαναλαμβάνεται διαρκώς, σημαίνει ότι τα σύνορα της πατρίδας μας έχουν είσοδο αλλά όχι έξοδο για τους μετανάστες.

Οδηγηθήκαμε σε αυτό το σημείο από έναν ατυχή συνδυασμό. Το συνδυασμό των διεθνών εξελίξεων των τελευταίων ετών στην ευρύτερη περιοχή, με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πριν τις εκλογές του 2015 εξαγγείλει τις βασικές αρχές της πολιτικής του στο μεταναστευτικό – με αυτή την έννοια, το μεταναστευτικό είναι ο μοναδικός τομέας πολιτικής που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξαπάτησε τους πολίτες!

Όμως τα αποτελέσματα της πολιτικής του ήταν καταστροφικά – κι αυτό δε χρειάζεται για τους περισσότερους Έλληνες συζήτηση ή σε βάθος ανάλυση για να καταδειχθεί.

Θα επισημάνω μόνο το φαινομενικά παράδοξο: Αυτοί που στο όνομα του ανθρωπισμού ουσιαστικά άσκησαν την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, αυτοί παρέδωσαν στη σημερινή κυβέρνηση το απάνθρωπο αίσχος της Μόριας.

Η προστασία των προσφύγων είναι διεθνής υποχρέωση της χώρας. Και υποχρέωση να μην ήταν, η ανθρωπιά μας θα επέβαλλε την προστασία των προσφύγων και την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Δεν είναι όμως υποχρέωση της χώρας να δέχεται όλους τους ανθρώπους του πλανήτη που ζητάνε ένα καλύτερο αύριο.

Η χώρα  φιλοξενεί ήδη ένα πολύ μεγάλο αριθμό μεταναστών. Πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η πατρίδα μας δεν μπορεί να  δεχθεί ακόμα περισσότερους οικονομικούς μετανάστες.

Και δεν είναι μόνο οικονομικοί οι λόγοι.

Κατ’ αρχάς  δεν είναι δυνατή η ενσωμάτωση τόσων πολλών ανθρώπων σε τόσο σύντομο χρόνο.  Μια χώρα των 11 εκατομμυρίων φιλοξενεί σήμερα πάνω από ένα εκατομμύριο μετανάστες και πρόσφυγες.

Πρέπει να πούμε κι άλλη μια αλήθεια.

Για να ενσωματωθεί κάποιος στη δημοκρατική μας πολιτεία πρέπει να μοιράζεται τις αρχές πάνω στις οποίες αυτή είναι χτισμένη.

Μεγάλο ποσοστό των μεταναστών που σήμερα έρχονται στην πατρίδα μας προέρχονται από κουλτούρες που έχουν δείξει σε όλο τον κόσμο δυσκολία ενσωμάτωσης στις χώρες υποδοχής τους.

Αρκετά με την τυραννία της πολιτικής ορθότητος που έχει επιβάλλει η αριστερά και ορισμένοι άφρονες ακραίοι φιλελεύθεροι.

Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.  Πολλοί από τους μετανάστες προέρχονται από περιβάλλοντα στα οποία επικρατούν αυστηρές εκδοχές του Ισλάμ, μη  συμβατές με τις αρχές πάνω στις οποίες είναι θεμελιωμένη η σημερινή Ευρώπη, μη συμβατές με την ανοιχτή μας κοινωνία και το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Αυτό δεν μπορούμε να μην το λάβουμε υπ’ όψιν μας. Είναι αφροσύνη να ισχυρίζεται κανείς ότι στο όνομα της ανεκτικότητας θα ανεχθεί και αυτούς που δεν μοιράζονται την αρχή της ανεκτικότητας.  Ο Κarl Popper έχει αναπτύξει το σχετικό παράδοξο: Η ανοχή σε μη ανεκτικές  κοινότητες θα οδηγήσει τελικά στο να επιβληθούν οι αρχές της μη ανοχής.

Η κυβέρνηση αυτή βρέθηκε με το που ανέλαβε αντιμέτωπη με μια έξαρση των μεταναστευτικών ροών.

Ξεκίνησε με το αυτονόητο, την ενίσχυση των περιπολιών φύλαξης των συνόρων, χερσαίων και θαλασσίων, αλλά και με πολλές άλλες κινήσεις πολιτικής που παραλείπω για την οικονομία του χρόνου.

Σημειώνω μόνο και επαινώ τις προσπάθειες στην πιο ευαίσθητη ανθρώπινη διάσταση του προβλήματος: να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των ασυνόδευτων παιδιών, και να επανενωθούν το συντομότερο με τις οικογένειές τους.

Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο είναι μέρος της συνολικής πολιτικής για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος.

Κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση:

Ιδιαίτερα θέλω να επισημάνω την απλούστευση των διαδικασιών ταυτοποίησης και αξιολόγησης των αιτήσεων ώστε να είναι ταχύτερος ο διαχωρισμός μεταξύ μεταναστών και προσφύγων. Πολύ σωστά επίσης γίνονται ουσιαστικά αυστηρότερες οι προϋποθέσεις παροχής ασύλου.

Πρέπει όμως να προχωρήσουμε και στη συνέχεια, υλοποιώντας μια ξεκάθαρη και αυστηρή πολιτική πάνω στο πλαίσιο που το νομοσχέδιο διαμορφώνει:

Στο νομοσχέδιο κύριε Υπουργέ έχετε τις απαραίτητες πρόνοιες για τη δημιουργία κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων. Επρόκειτο άλλωστε για μέρος του προγράμματος της Ν.Δ. που ο ελληνικός λαός ψήφισε στις εκλογές του Ιουλίου.

Όμως τα διαθέσιμα κλειστά κέντρα δεν επαρκούν. Μεταφέρετε ήδη 20,000 μετανάστες προς την ενδοχώρα. Η πλειοψηφία τους θα καταλήξει σε ανοιχτές δομές, και ενδεχομένως θα καταστεί αδύνατον να εντοπισθούν στη συνέχεια.

Πρέπει να ξεκινήσετε άμεσα την ανάπτυξη νέων κλειστών κέντρων. Να μας παρουσιάσετε τη συγκεκριμένη πολιτική σας για την ανάπτυξη των κέντρων αυτών. Τα κλειστά κέντρα θα βοηθήσουν και στο να ελεγχθούν αποτελεσματικότερα οι μετανάστες που βρίσκονται σήμερα στη χώρα, αλλά θα λειτουργήσουν και ως αποτρεπτικός παράγων για όσους ενδεχομένως θα ήθελαν να ρισκάρουν να έλθουν όχι γιατί είναι πρόσφυγες αλλά γιατί αναζητούν καλύτερη ζωή.

‘Υπάρχει ακόμη ένα σημείο που πρέπει να προσεχθεί σχετικά με το μεταναστευτικό.

Αναπτύσσουν μεγάλη δραστηριότητα πολλές ΜΚΟ στον τομέα αυτό. Κάποιες ελέγχονται ήδη από τη Δικαιοσύνη ή από την OLAF σχετικά με τη διαχείριση των κονδυλίων της Ε.Ε. Θα πρέπει και από την πλευρά της Δημόσιας Διοίκησης να διερευνηθεί ο τρόπος λειτουργίας τους και όχι μόνο όσον αφορά τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.

Συγκεκριμένα: Οι οργανώσεις αυτές δραστηριοποιούνται σε ένα χώρο που άπτεται της εθνικής ασφάλειας της χώρας. Δικαιούμαστε να γνωρίζουμε με λεπτομέρεια λοιπόν ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και υπό ποιες προϋποθέσεις επιτελούν το έργο τους. Θα πρέπει ακόμη να γνωρίζουμε ποιες είναι οι πηγές της χρηματοδότησής τους. Εννοώ και της ιδιωτικής χρηματοδότησης. Δεν μπορούμε ασφαλώς, ούτε και θέλουμε να  απαγορεύσουμε τη χρηματοδότηση οποιασδήποτε οργάνωσης, αλλά έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε το δικό τους πόθεν έσχες, και δε βλέπω γιατί μια οργάνωση που θέλει να επιτελεί ανθρωπιστικούς σκοπούς θα είχε αντίρρηση στη διαφάνεια.

Το νομοσχέδιο είναι σε σωστή βάση, είναι μια καλή αρχή. Προχωρήστε και στα επόμενα απαραίτητα βήματα. Άλλος χρόνος δεν υπάρχει.”